Γνωστή για τη θετικότητα, την ηρεμία και την απλότητά της. Ασχολείται με το πιο υπέροχο θαύμα του κόσμου, τον άνθρωπο, όπως διαδίδει!
Αγαπά τη συγγραφή και δηλώνει αισιόδοξη και δοτική. Νιώθει λύπη όταν βλέπει όμορφους ανθρώπους να μην αναγνωρίζουν την αξία τους και να ζουν λες και πρέπει να αποδείξουν την ύπαρξή τους… ενώ κάτι τέτοιο, δηλώνει, δεν χρειάζεται.
Ο λόγος για την Κύπρια Άντρη Χαΐράλλα. Από φιλόλογος σε συγγραφέα – εκδότρια στις «Εκδόσεις Ευγνώμων» και άλλα τόσα επαγγέλματα. Πρόκειται για μια γυναικεία δύναμη που έτυχε να συναντήσει τη θετική αύρα της ζωής και να βάλει στόχο να τη μεταφέρει σε ολόκληρο τον πλανήτη.
Ας απολαύσουμε μία αλλιώτικη, διαφορετική και όμορφη συζήτηση, απαντώντας σε πολλές ερωτήσεις που μας «τρώνε» καθημερινώς αλλά κυρίως… για το αν τελικά η ζωή είναι φτιαγμένη για να λέμε ότι «αξίζουμε να μας αγαπάμε!»
Αγαπητή Άντρη, αρχίζοντας με το πώς θα χαρακτήριζες τον εαυτό σου, πες μας τρεις μονάχα λέξεις για σένα.
Αγαπητή μου Χριστίνα, καταρχάς θα ήθελα να σε ευχαριστήσω για αυτήν την όμορφη κουβέντα που κάνουμε. Και τώρα θες τρεις μονάχα λέξεις που με χαρακτηρίζουν; Ιδού, λοιπόν: Θεά, αισιόδοξη και δοτική.
Και κατά δεύτερον, εάν μου επιτρέπεις, θα ήθελα να εξηγήσω για ποιον λόγο επιλέγω αυτές τις λέξεις.
- Θεά, γιατί πιστεύω ότι είμαι προέκταση του Θεού, που αυτό σηματοδοτεί ότι κατέχω όλα τα εφόδια, τις δυνάμεις, τις ικανότητες και τις δεξιότητες που χρειάζομαι ώστε να εξελίσσομαι καθημερινά, μέχρι να φτάσω στο ανώτατο επίπεδο στο οποίο μπορώ.
- Αισιόδοξη, γιατί κάθε μέρα, μέσα από κάθε περίσταση, ανάμεσα σε κάθε άνθρωπο επιλέγω να βλέπω τη θετική πλευρά της ζωής. Παραμένω ρεαλίστρια, χωρίς να ονειροβατώ. Ξεχωρίζω το γεγονός από τα συναισθήματα που μου προκαλεί και με καθαρό βλέμμα στρέφω την προσοχή μου προς το καλύτερο που με έχει διδάξει, που έχω βιώσει, που με προετοιμάζει.
- Δοτική, γιατί με πολλή χαρά και ενθουσιασμό μοιράζομαι απλόχερα τις γνώσεις μου με όσα άτομα τις έχουν ανάγκη, τις εμπειρίες μου με όσους ενδεχομένως να μπορέσουν να βοηθηθούν ή να εμπνευστούν από αυτές και τον χρόνο μου με άτομα που πραγματικά τον αξίζουν.
Πες μας περισσότερα για σένα. Για τις λέξεις συγγραφή και ποίηση τι έχεις να πεις; Τι επαγγέλλεσαι ακριβώς;
Συγγραφή και ποίηση. Πέρα από τρόποι έκφρασης, για μένα είναι μια διαδικασία ψυχοθεραπευτική. Η συγγραφή ειδικά αποτελεί για μένα καταλύτη, τόσο που με γαληνεύει, που με κάνει να διακρίνω και να χαλιναγωγώ τις σκέψεις μου, που με ωθεί να κάνω πάντα το επόμενο βήμα. Είναι εσωτερική διεργασία η συγγραφή και για αυτό εκτιμώ τα γραφόμενα των άλλων δημιουργών, των άλλων συγγραφέων.
Είναι το μέσο που χρησιμοποιούν για να δώσουν φωνή στις σκέψεις, στα συναισθήματα, στους προβληματισμούς τους και παράλληλα η δικιά μου προσέγγιση ώστε να τους κατανοήσω λιγάκι καλύτερα, ανάμεσα σ’ αυτούς κι εμένα την ίδια. Δεν γράφω για να πω κάτι έξυπνο ή τέλειο. Γράφω τις αλήθειές μου για να συνδεθώ με εμένα και με όποιον είναι έτοιμος να δει κατάματα τον εαυτό του και να συνειδητοποιήσει ότι αξίζει πολύ περισσότερα από όσα πιστεύει για τον εαυτό του.
Για την ποίηση τι να πω; Θεωρώ ότι είναι το δυσκολότερο λογοτεχνικό είδος, γιατί μέσα σε λίγες μόνο λέξεις μπορείς να εκφράσεις τόσα πολλά∙ νοήματα, σκέψεις, αισθήματα. Αν με ρωτάς αν γράφω ποίηση, η απάντηση είναι όχι. Τα ερωτικά ποιήματα που έγραφα στην εφηβεία μου δεν λογαριάζονται για ποίηση. Γι’ αυτό άλλωστε και τα έχω καταχωνιασμένα στο μπαούλο των αναμνήσεων, σε μια γωνιά της σοφίτας.
Τι επαγγέλλομαι ακριβώς; Καίρια ερώτηση σε μια κοινωνία που ό,τι δηλώσεις, είσαι. Έχω αλλάξει ή μου έχουν δώσει διάφορους επαγγελματικούς τίτλους ανά διαστήματα, κι αυτό οφείλεται στις διάφορες εργασίας από τις οποίες έχω περάσει κατά καιρούς∙ από Φιλόλογος σε Σύμβουλος Επαγγελματικού Προσανατολισμού, από NLPier σε Υπνοθεραπεύτρια, από Ψυχοθεραπεύτρια σε Σύμβουλο Προσωπικής Ανάπτυξης, από την Άντρη που δουλεύει στη Cyta, στην Άντρη που κάνει θεραπείες και βοηθά κόσμο, από Ενεργειακή θεραπεύτρια σε Εναλλακτική Θεραπεύτρια, από Συγγραφέας σε Εκδότρια. Είναι τόσα πολλά και διαφορετικά, που ακόμα κι εγώ η ίδια, όταν συστήνομαι, αποφεύγω να χρησιμοποιώ τίτλους.
Πάμε άλλη μία, να σου πω τι επαγγέλλομαι ακριβώς, που στην ουσία για μένα δεν είναι εργασία, αλλά ο τρόπος που υπάρχω. Ασχολούμαι με το πιο υπέροχο θαύμα του κόσμου, τον άνθρωπο. Εμπνέομαι από αυτόν και προσφέρω σε αυτόν με όποιον τρόπο μπορώ, μα κυρίως μέσα από την αφύπνιση. Αν συνοψίσω όλα τα πιο πάνω, θα έλεγα πως είμαι Αλχημίστρια Αφύπνισης και Ανάπτυξης, γιατί από τον κάθε άνθρωπο που έρχεται σε επαφή μαζί μου πάντα βρίσκω τα πιο δυνατά σημεία του και τα αναδεικνύουμε, με αποτέλεσμα να νιώθει πιο έτοιμος να αγκαλιάσει όλα τα στοιχεία του εαυτού του που τον βαραίνουν και να τα σμιλέψουμε, ώστε να μπορέσει να αγαπήσει ουσιαστικά τον εαυτό του και να μπορέσει να προχωρήσει και να διανύσει το μονοπάτι που είναι προορισμένος να ζήσει.
Θα άλλαζες κάτι από το παρελθόν; Τι σε έκανε να είσαι εσύ;
Η αλήθεια είναι ότι δεν θα άλλαζα τίποτα από το παρελθόν μου. Το παρελθόν μου ήταν ο δάσκαλός μου. Μπορεί να φανώ μαζοχίστρια, γιατί είχα πολύ δύσκολο παρελθόν και επιμένω να το θέλω, χωρίς να αλλάξω τίποτα. Και ο λόγος είναι πολύ απλός.
Αν άλλαζα έστω και το παραμικρό, σίγουρα δεν θα ήμουν η Άντρη που είμαι σήμερα. Και μ’ αρέσει η Άντρη του σήμερα (από μαζοχίστρια, ψώνιο!), γιατί εξελίσσεται διαρκώς, ακόμα κι όταν όλα μοιάζουν ακατόρθωτα, πάντα βρίσκει τον τρόπο να βρει τον εαυτό της και να προχωρήσει. Κάθε πόνος, κάθε απόρριψη, κάθε σιωπή, κάθε «όχι» ήταν μια κρυφή πρόσκληση να κοιτάξω πιο βαθιά μέσα μου. Το μόνο που ίσως να άλλαζα είναι ότι θα τα ζούσα όλα ξανά από την αρχή με περισσότερη εμπιστοσύνη, ότι τα πάντα γίνονται για έναν λόγο και αυτός σίγουρα αποσκοπεί στο να γίνω καλύτερος άνθρωπος. Αγαπώ την Άντρη του σήμερα, γιατί είναι παρούσα σε κάθε στιγμή.
Τι με έκανε να είμαι εγώ; Η αυθεντικότητά μου, ξεκάθαρα. Δεν έμαθα ποτέ να κρύβομαι πίσω από το δάχτυλό μου ούτε να καμουφλάρομαι. Είμαι αυτή που είμαι και σε όποιον αρέσω. Και δεν το λέω με έπαρση, αλλά με πλήρη συνειδητότητα. Ξέρω πολύ καλά ποια είμαι, ποια είναι τα καλά μου και ποια είναι τα καλύτερά μου. Γνωρίζω, επίσης, πως δεν θα αρέσω σε όλους και πως δεν θα ταιριάξω με όλους. Δεν φοβάμαι μήπως με εγκαταλείψει κάποιος ούτε αν δεν γίνω αποδεκτή. Για αυτό είμαι πάντα ο εαυτός μου, αυθεντική και ειλικρινής με εμένα και κατ’ επέκταση με τον κόσμο γύρω μου. Ό,τι κι αν συμβαίνει χαμογελώ και προχωράω. Αν υπάρχει ένα πράγμα που σίγουρα δεν είμαι εγώ, αυτό είναι η στασιμότητα.
Θεωρείς ότι κάποια πράγματα γίνονται τυχαία;
Όχι, βέβαια. Δεν πιστεύω στην τύχη και είμαι σίγουρη πως τίποτα δεν γίνεται τυχαία. «Μην πιστεύεις στις συμπτώσεις», γράφει και η συγγραφέας μας Μαρία Λάμπρου, και συμφωνώ απόλυτα.
Υπάρχουν συγχρονικότητες, ναι. Σε αυτό πιστεύω ακράδαντα. Αλλά να γίνονται πράγματα τυχαία, όχι. Οτιδήποτε ζούμε, η ψυχή μας το ζήτησε ήδη προ πολλού και έρχεται στην επιφάνεια την κατάλληλη στιγμή. Είναι αυτές ακριβώς οι στιγμές που συναντάς τους σωστούς ανθρώπους την πιο κατάλληλη στιγμή. Κάποιες άλλες φορές μερικά γεγονότα έρχονται ως πρόκληση, ως απάντηση ή ακόμα και ως υπενθύμιση για να μας δείξουν ότι πορευόμαστε στο σωστό μονοπάτι.
Τι σε κάνει να προσφέρεις χαμόγελα και θετική σκέψη στον συνάνθρωπο σου;
Η ανάγκη μου να του υπενθυμίζω ότι είναι σημαντικός και ότι έχει λόγο ύπαρξης σ’ αυτήν τη ζωή. Πολλές φορές χανόμαστε σε λανθασμένες σκέψεις και μονοπάτια αδιέξοδα. Το μόνο που χρειαζόμαστε είναι απλώς μια καλή κουβέντα, ένα χαμόγελο να φωτίσει τον ουρανό μας. Σε όλους αξίζει να είναι ευτυχισμένοι. Αν μπορέσω να ανάψω αυτή τη φλόγα σε κάθε άνθρωπο με τον οποίο συναναστρέφομαι, αυτή θα είναι, ίσως, μια από τις μεγαλύτερες ευλογίες στη ζωή μου… και ο κόσμος μας σίγουρα θα γίνει πολύ πιο χαρούμενος και όμορφος. Πιστεύω στην ενθάρρυνση και στην καλοσύνη. Στη δύναμη του να σταθείς δίπλα σε έναν άνθρωπο και να του πεις «είμαι εδώ, μαζί σου, για όσο χρειάζεται». Κι αν έχω μάθει κάτι πολύ καλά τόσα χρόνια είναι ότι το πιο σπουδαίο χαμόγελο δεν είναι αυτό που δείχνεις, αλλά αυτό που δίνεις.
Νιώθεις λύπη όταν…
… άθελά μου πληγώσω τους ανθρώπους που αγαπώ ή κάποιο άλλο άτομο με το οποίο συναναστρέφομαι. Καμιά φορά, ακόμα κι αν βρεις τον τρόπο να επανορθώσεις, η επίγευση της πίκρας και της απογοήτευσης διαρκεί περισσότερο από όσο υπολόγιζες και αυτό με στενοχωρεί ακόμα περισσότερο.
Νιώθω λύπη όταν βλέπω όμορφους ανθρώπους να μην αναγνωρίζουν την αξία τους και ζουν λες και πρέπει να αποδείξουν την ύπαρξή τους, ενώ κάτι τέτοιο δεν χρειάζεται.
Με τι δεν μπορείς να ζήσεις;
Με το ψέμα. Χίλιες φορές να ξέρω την αλήθεια κι ας μην μ’ αρέσει, παρά να ζω στο ψέμα.
Κυρίως, όμως, δεν μπορώ να ζήσω χωρίς νόημα, χωρίς σκοπό, χωρίς αγάπη. Όλη η ουσία της ύπαρξής μου βρίσκεται στη σχέση και στη σύνδεση με τον εαυτό μου και τους ανθρώπους γύρω μου, με κάτι πολύ μεγαλύτερο… το να αφήσω ένα μικρό αποτύπωμα στις ψυχές των ανθρώπων.
Η Άντρη Χαΐραλλα είναι μία προσωπικότητα που δεν μοιάζει με καμία άλλη. Χαίρεσαι να κουβεντιάζεις μαζί της με τις ώρες και δεν μπαίνεις καν στη διαδικασία να δεις το ρολόι για να διακόψεις τη συζήτηση λόγω άλλων υποχρεώσεων. Η Άντρη, είναι οι τέσσερις αυτές λέξεις που την κάνουν να ξεχωρίζει.
«Απλή, δοτική, συναισθητική και άνθρωπος». Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο.
Γράφει η Χριστίνα Γεωργίου