Το οικοδόμημα αυτό βρίσκεται στο βορειοδυτικό άκρο της Λεμεσού, πολύ κοντά στον δρόμο που οδηγεί προς το Ιερό του Απόλλωνα Υλάτη.
Χτίστηκε στις αρχές του 4ου αιώνα μ.Χ., σε μια εποχή όπου παρατηρείται αναζωπύρωση της καλλιτεχνικής δημιουργίας, ιδιαίτερα στον τομέα των μωσαϊκών, τα οποία συχνά απεικόνιζαν σκηνές εμπνευσμένες από την αρχαία ελληνική μυθολογία και την παγανιστική παράδοση.
Η καλλιτεχνική αυτή αναγέννηση θεωρείται πως αποτέλεσε μια μορφή αντίδρασης του παγανισμού στην ολοένα αυξανόμενη εξάπλωση του χριστιανισμού, η οποία είχε ενισχυθεί μετά το διάταγμα της ανεξιθρησκίας. Η στρατηγική θέση του κτηρίου, κοντά στην είσοδο της πόλης, υποδηλώνει ότι πιθανότατα λειτουργούσε ως απαντητήριον, δηλαδή χώρος υποδοχής επισήμων και επιφανών επισκεπτών.
Το πιο εντυπωσιακό μωσαϊκό της κατοικίας απεικονίζει τη συνάντηση του Αχιλλέα με τον Οδυσσέα στο σπίτι του βασιλιά Λυκομήδη. Σύμφωνα με τον μύθο, η μητέρα του ήρωα, η Θέτιδα, είχε μεταμφιέσει τον Αχιλλέα σε γυναίκα για να τον προστατεύσει από τη μοίρα του και να τον αποτρέψει από τη συμμετοχή στον Τρωικό πόλεμο.
Στο ίδιο οίκημα διασώζεται και μια δεύτερη παράσταση, που απεικονίζει το πρώτο λουτρό του Αχιλλέα από τη θεά Θέτιδα, έργο που τοποθετείται χρονολογικά στον 5ο αιώνα μ.Χ.
Πρόκειται για ένα εξαιρετικό δείγμα της ύστερης ρωμαϊκής περιόδου στην Κύπρο, όπου η τέχνη, η μυθολογία και η κοινωνική ζωή συνδυάζονται αρμονικά, αφήνοντας πίσω ένα πολιτιστικό αποτύπωμα μεγάλης ιστορικής αξίας.
Από την στήλη «Από το Παρελθόν» του LemesosBlog.com