Πολλοί λένε ότι όταν περνάς “την άλλη πλευρά” (Κατεχόμενα), είναι σαν να αλλάζεις χώρα.
Αλλά για πολλούς Κύπριους, είναι κάτι πιο βαθύ: ένα ταξίδι στο παρελθόν, στη μνήμη και στην ταυτότητα.
Η πρώτη εικόνα — τα σπίτια που μοιάζουν εγκαταλελειμμένα στο πέρασμα του χρόνου,
οι εκκλησίες που στέκονται σιωπηλές. Όλα θυμίζουν πως αυτό το κομμάτι γης δεν είναι “ξένο”· είναι απλώς παγωμένο στον χρόνο.
Κι όμως, κάθε φορά που περνάμε, το κάνουμε με ένα μείγμα περιέργειας και πόνου. Να δούμε τους τόπους μας , να δούμε πώς είναι “τώρα” και τι έχει αλλάξει.
👉 Συμπέρασμα: Η πράξη του να περάσεις το οδόφραγμα δεν είναι απλώς μετακίνηση· είναι συναισθηματική εμπειρία. Γιατί όσοι μεγαλώσαμε με ιστορίες για το “πως ήταν πριν”, δεν περνάμε σύνορα — περνάμε αναμνήσεις.
Κατερίνα Χριστοφή