Αν λατρεύεις τα ταξίδια εντός Κύπρου και είσαι από τα άτομα που διψάνε για εξερεύνηση βρήκα για σένα ένα «μυστήριο» μέρος για να επισκεφτείς και να περάσεις δημιουργικά τη μέρα σου!
Σου επιβεβαιώνω ξανά, λοιπόν, πως κάθε γωνιά του νησιού μας κρύβει πολλά «μυστικά» και πολλές εκπλήξεις, που πραγματικά πρέπει όλοι ανεξαιρέτως να νιώθουμε περήφανοι για τις τόσες ομορφιές που έχουμε!
Σε ταξιδεύω… σ’ ένα χωριό της Επαρχίας Λευκωσίας, την Τεμβριά η οποία είναι ένα από τα 13 χωριά της κοιλάδας της Σολέας. Την Τεμβρία, τη συναντάς κοντά στα Καλιάνα, την Ευρύχου, την Κοράκου, το Σινά Όρος, τη Φλάσου, τη Ληνού, τη Γαλάτα, την Κακοπετριά και τον Άγιο Θεόδωρο της Σολέας.
Στο χωριό, βολτάροντας στα δρομάκια του, ένας μικρός και ένας μεγάλος δράκος θα βρεθούν στον δρόμο σου, καλωσορίζοντας σε και προσκαλώντας σε, σε μία απερίγραπτη βόλτα που σου υπόσχεται φρεσκάδα και δημιουργία! Στην επίσκεψή σου στην κοινότητα, ίσως χαρακτηρίσεις την Τεμβρία «μυστήρια» καθώς κάθε γωνιά της σου προκαλεί το αίσθημα της εξερεύνησης.
Ταξιδεύοντας πίσω, στο 2019 όταν έκανα τη βόλτα μου στο χωριό συνάντησα τον τότε Πρόεδρο της Κοινότητας Ελευθέριο Πολυδώρου ο οποίος ανέφερε ότι ο κατασκευαστής των δύο δράκων-ομοιωμάτων είναι ο Ιωάννης Παπαχαραλάμπους· ένας άνθρωπος στην κοινότητα που θεωρείται ο πολυτάλαντος της Τεμβριάς.
Ερωτηθείς ποια ήταν η αφορμή να κατασκευαστούν τα ομοιώματα εξήγησε ότι σημαντικό ρόλο στη δημιουργία των ομοιωμάτων ήταν η Βρύση του Δράκου στην Πέρα Γειτονιά (μία από τις τρεις γειτονιές της, με το μέσο υψόμετρο του χωριού να ξεκινά από τα 500 μέτρα μέχρι τα 900 μέτρα) και η Γερόβρυση που βρίσκεται στο μέσο της κοινότητας.
Όπως μου εξήγησε, το νερό της Γερόβρυσης μεταφέρθηκε με σωλήνες στο σημείο εκεί που βρίσκονται σήμερα τα ομοιώματα, όπου υπήρχαν ποτίστρες των ζώων. Μάλιστα, αναφορικά με την πηγή του Δράκου, υπήρχε η παράδοση ότι αν κάποιος έπινε νερό από εκεί, θα έμενε για πάντα στο χωριό. Από την άλλη, σύμφωνα με τη μυθολογία, η βρύση του Δράκου, ήταν αυτή που χρησιμοποιούσε κάποιος δράκος για να εξασφαλίζει την τροφή του.
Έτσι ο καλλιτέχνης «εκμεταλλεύτηκε» την ονομασία της πηγής και την τοπογραφία. Μέχρι και σήμερα η «σπηλιά του δράκου» είναι χωμένη μέσα σ’ ένα δρυ, ενώ υπάρχει και ο δράκος δίπλα στη σπηλιά του, ο οποίος φαίνεται να ξεκουράζεται.
Αλήθεια, δεν αξίζει μία επίσκεψη μέχρι την Τεμβριά για να κάνεις ένα ακόμα κλικ;
Γράφει η Χριστίνα Γεωργίου